จุดซื้อ-จุดขาย คงเป็นอีกจุดนึงที่ทำให้เทรดเดอร์หลายท่านทั้งท่านที่เป็นมือใหม่หรือท่านที่เล่นมาสักพักแล้วปวดหัว คิดแล้วคิดอีกว่าควรเข้า หรือ ออกจุดใด
พอเราจะซื้อ อ่าวดันลง พอเราขาย ดันเด้งขึ้น พอตัดสินใจไม่ซื้อ “ลิ่ง” พอตัดสินใจไม่ขาย “ฟลอร์” ขายหมู+ติดดอยกันบ่อยจนชิน
วันนี้ผมจะมาบอกเหตุผลที่จะซื้อ-ขาย สไตล์ของผมเองนะครับ
โดยส่วนใหญ่แล้ว
เหตุผลที่ผมจะ ซื้อ คือ
- ราคาลงมาแนวรับ
- ราคาเบรคผ่านแนวต้าน
- ราคาอยู่ที่จุดเล่นเด้ง
- ราคานี้ผมรับความเสี่ยงได้
- ราคาที่ว่าโอกาสได้มากกว่าเสีย
เหตุผลที่ผมจะ ขาย คือ
- ราคาถึงเป้าหมาย
- ราคาชนแนวต้าน
- ราคานี้ได้กำไรพอใจแล้ว
- ราคาไหนก็ไม่ปล่อยให้กำไรกลายเป็นขาดทุน
- ราคาย่อลงมาที่จุดเทคกำไร
ผมทำตามนี้ เหตุผลที่ผม ซื้อ หรือ ขาย ส่วนใหญ่เป็นเพราะเหตุผลเหล่านี้
ผมทำแบบนี้เสมอ ผมเลยไม่คิดอะไรมากระหว่างเทรด
ราคามาแนวที่วางแผนไว้ก็ทำตามไปเช่นนั้น
ขายหมู ก็ช่างมัน กำไรแล้ว หาใหม่
ไม่ได้ขายไฮ ก็ไม่เป็นไร ไม่ได้หวัง
ขาดทุน แล้วไง สต็อปไว ขาดทุนน้อย
ติดดอย ไม่มี เพราะถึงจุดคัท คัททันที ไม่มีปล่อยดอย
แนวทาง แนวคิดผม แบบพื้นฐานก็ง่าย ๆ แค่นี้เอง
แนวเล่นพวกนี้ผมเลยไม่ต้องใช้สมองไปคิดจดจ่อ เพราะมันเป็นผลจากการวิเคราะห์จากระบบออกมาหมดแล้ว
ผมจะคิดและใช้สมองในตอนแรกที่วิเคราะห์จากระบบเท่านั้น
หลังจากนั้นเลิกคิด
“และทำตามระบบ แบบไร้ใจ”